چکیده:
با بهره مندي از تحقيقات متعدد در سيستم هاي طراحي يكپارچه كه ارتباط ميان طراحان مختلف و ابزار طراحي برقرار مي شود،نياز روزافزوني به كنترل جريان اجراي فعاليت پروژه كه با استمداد از اين سيستم ها شكل مي گيرند ديده مي شود . اين مساله تعيين سيستم هاي كنترل قابل تركيب بندي را كه سازمان و مديريت پروژه هاي واقعي را طراحي مي كندرا نشان مي دهد.
در اين مقاله رويكرد مبتني بر IT كه در حل مشكالت جديد مديريت پروژه ناشي از بكار گيري سيستم هاي گروهي مي پردازد و راه حل هاي مهندسي نرم افزار محدودي را ارائه مي كند. اين مقاله نشان مي‌دهد كه سيستم هاي يكپارچه در صورتي قابليت پذيرش دارند كه جدا از فراهم نمودن امكانات انسجام كلي، ابزارهاي الزم براي طرح،شكل بندي و اجراي كنترل مديريت در همه موارد را نيز فراهم نمايد.
مقدمه:
سيستم هاي طراحي يكپارچه در بسياري از زمينه ها به خصوص در حوزه مهندسي و ساختمان به كار مي روند چرا كه در آن ها افراد زيادي در امر پروژه دخيل مي باشند . مطالعات تحقيق و توسعه كه با سيستم هاي مهندسي و طراحي يكپارچه سرو كار دارد نياز به حمايت عملكرد متقابل در مراحل مختلف را امري بديهي مي داند . نمونه هاي اين مطالعات مي توان به COMBI , Cisteel اشاره كرد. طبقه بندي زيرين معرفي شده در Augenbroe سه مرحله متفاوت دارد كه حمايت قابليت عملكرد متقابل چالش هايي ايجاب مي كند .
كه هر يك ماهيت خاص خود را دارد و نياز مند مدلي متفاوتي مي باشد. شكل يك 5 لایه اي را نشان مي دهد كه شما در هر سيستم يكپارچه با چند طراح مختلف در مي يابيد . كارد متفاوت در هر اليه به نمايش درآمده است و هر اليه روي اليه ريزين آن ساخته شده است . كاركرد هاي هر لایه توسط كاركردهاي لایه هاي زيرين ممكن مي شود . بهتر است سه لایه زيرين را در يك گروه لايه اشتراك داده ها يكي كنيم. بررسي دقيق تر كاركرد هاي اصلي هر لایه را نشان خواهد داد.
